سفر به آغاز جهان ممکن می‌شود

سفر به آغاز جهان ممکن می‌شود
زمان تقریبی مطالعه : 2 دقیقه
رصد اعماق کیهان به دانشمندان این امکان را می‌دهد که عملا و در واقع، در زمان سفر کنند.
پژوهش جدید، روشی برای «مشاهده» در مه و غبار کیهان اولیه و دیدن نور نخستین ستاره‌ها و کهکشان‌های کیهان کشف کرده است.

رصد اعماق کیهان به دانشمندان این امکان را می‌دهد که عملا و در واقع، در زمان سفر کنند: مشاهده دورترین نقاط کیهان به معنای رصد نوری است که از ابتدای عالم آمده است و به ما امکان می‌دهد عالم هستی را به همان شکل که آغاز شده مشاهده کنیم.

اما انجام چنین کاری دشوار است. دید ما با غبار، تار و گرفته شده است: ابرهای غلیظ هیدروژن و همچنین آشفتگی سیگنال‌های دیگر می‌توانند مانع از رسیدن سیگنال‌های دوردستی شوند که دانشمندان اینک به دنبال آن‌اند.

این بدان معنی است که اگرچه دانشمندان اطلاعات زیادی در مورد «بیگ بنگ» یعنی همان آغاز عالم و چگونگی تکامل ستاره‌ها در دوران حیات خود دارند، اما فاصله زمانی بین این دو هنوز تا حد زیادی ناشناخته است. دانشمندان هنوز در مورد «نور اولیه» کیهان، یعنی زمانی که ستاره‌ها و کهکشان‌ها شروع به روشن شدن کردند، اطلاعات کمی دارند.

اینک پژوهشگران دانشگاه کمبریج می‌گویند روش جدیدی پیدا کرده‌اند که به آن‌ها امکان می‌دهد تا از میان آن همه سیگنال مزاحم و ناخواسته، رصد کنند و اجرامی را که واقعا به دنبال آن‌اند، پیدا کنند.

ستاره‌شناسان با استفاده از این روش، قادر خواهند بود نخستین ستارگان را هنگام برهم‌کنش با ابرهای هیدروژنی رصد کنند. دانشمندان این روش را به مشاهده یک منظره از طریق چگونگی ظاهر شدن سایه‌های آن در مه، تشبیه می‌کنند.

دانشمندان برای به کارگیری روش جدید، طیف وسیعی از روش‌ها را از زمینه‌های مختلف ترکیب کردند. این به آن‌ها امکان می‌دهد از تداخل سیگنال‌های کیهانی با یکدیگر جلوگیری کنند، این دو را از هم جدا کنند تا پژوهشگران بتوانند اجرام فضایی را منحصرا و با جزئیات بیشتری تجزیه‌وتحلیل کنند.

دانشمندان امیدوارند این روش با به دست آمدن نخستین نتایج آزمایش رادیویی تجزیه‌وتحلیل هیدروژن کیهانی (REACH)، به انجام رصدهای بهتری منجر شود.

«الوی د لرا آسدو» از آزمایشگاه کاوندیش کمبریج، نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید: «در زمان شکل‌گیری نخستین ستاره‌ها، عالم عمدتا خالی بود و بیشتر از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده بود.»

«عناصر در نهایت به‌دلیل گرانش، گرد هم آمدند و شرایط برای همجوشی هسته‌ای فراهم شد و ستاره‌ها را تشکیل داد. اما ستاره‌ها را ابرهایی از به اصطلاح هیدروژن خنثی احاطه کرده بودند که نور را به خوبی جذب می‌کنند، از این رو، شناسایی یا مشاهده مستقیم نور پشت ابرها دشوار است.»

این مشکلات زمانی آشکار شد که دانشمندان در سال ۲۰۱۸، گزارش دادند که می‌توانند نخستین نورهای عالم را رصد کنند. اما اخترشناسان تکرار این نتیجه را دشوار می‌دانند و بر این باورند که این یافته ها از تداخل تلسکوپ نتیجه شده است.

دکتر لرا آسدو می‌گوید اما اکنون، با روش جدید، دانشمندان ممکن است بتوانند یک بار برای همیشه پاسخ این پرسش را بیابند. «اگر بتوانیم تایید کنیم که منشاء سیگنال کشف‌شده در آزمایش پیشین، واقعا از اولین ستارگان بوده است، پیامدهای این کشف بسیار عظیم خواهد بود.»