دهانه‌های تایکو و کلاویوس در سپیده‌دم

دهانه‌های تایکو و کلاویوس در سپیده‌دم
زمان تقریبی مطالعه : < 1 دقیقه
 یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین دهانه‌ها در سمت نزدیک ماه، کلاویوس با قطر ۲۲۵ کیلومتر است که در قسمت جنوب ماه (قسمت بالای تصویر) قرار دارد.
در این منظرهٔ تلسکوپی دراماتیک که توسط پویشگر قمری و و از ارتفاعات ناهموار جنوبی ماه گرفته شده، قسمت بالای تصویر در واقع جهت جنوب ماه را نشان می‌دهد. هنگامی که طلوع صبح به دهانه‌های پیر تیکو و جوان کلاویوس می‌رسد، خورشید از سمت راست با زاویه کم می‌تابد.

دهانهٔ تایکو با داشتن نزدیک به ۱۰۰ میلیون سال عمر، دهانه‌ای با دیواره تیز به قطر ۸۵ کیلومتر در زیر و سمت چپ مرکز تصویر قرار گرفته است. قلهٔ مرکزی ۲ کیلومتری آن و دیوارهٔ دهانهٔ دور آن، نور درخشان خورشید را منعکس می‌کنند و کف صاف آن نیز در سایهٔ تاریک قرار دارد. مواد باقیمانده حاصل از برخوردی که منجر به ایجاد تایکو شد، در زمانی که ماه نزدیک به حالت کامل خودش است، بصورت جسمی برجسته دیده می‌شود. برخی از مواد جمع‌آوری‌شده در محل فرود آپولو ۱۷، در فاصلهٔ ۲ هزار کیلومتری، احتمالاً مواد حاصل از برخورد تایکو بوده‌اند.

یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین دهانه‌ها در سمت نزدیک ماه، کلاویوس با قطر ۲۲۵ کیلومتر است که در قسمت جنوب ماه (قسمت بالای تصویر) قرار دارد. سامانهٔ پرتوی دهانهٔ کلاویوس که در اثر برخورد اولیهٔ آن به وجود آمده بود، مدت‌ها پیش محو شده بود. دیوارهای فرسوده و کف صاف این دهانهٔ کهن، اکنون توسط دهانه‌های کوچکتر جدیدتر ناشی از برخوردهایی که پس از تشکیل کلاویوس رخ داده‌اند، پوشانده شده‌اند.

قسمت‌های بالای دهانهٔ قدیمی‌تر و بالای دیواره‌های دهانهٔ جدید، نور اولیهٔ سپیده‌دم را منعکس می‌کنند و بدین‌ترتیب کمان‌های درخشان نازکی در کلاویوس سایه‌دار ایجاد می‌شوند.